Aan de hand van de cirkel van Korthagen reflecteer ik op het filosofisch gesprek.

1. Handeling/ervaring

Mijn eerste ervaring met het filosofisch gesprek was erg zoekende. Ik kwam niet tot het gesprek wat ik wilde. Dit kwam doordat ik niet, of nauwelijks gebruik maakte van socratische vragen. Het laatste gesprek wat ik heb gevoerd, en tevens heb opgenomen, gaat het al een stuk beter. Door het stellen van socratische vragen voeren leerlingen bijna vanzelf het gesprek. Maar ik loop stage bij de kleuters waardoor sturing nog wel erg van belang is om niet af te dwalen naar andere onderwerpen.

2. Terugblik

Als ik terugblik op het filosofisch gesprek dan hoor ik dat het als gespreksleider erg noodzakelijk is om het gesprek ook daadwerkelijk in goede banen te leiden. Leerlingen gaan wanneer jij doorvraagt ook onderbouwen waarom ze dat denken of vinden. 

3. Bewustwording van essentiële aspecten

Ik ben mij er van bewust geworden dat filosoferen met kleuters erg interssant is. Kleuters zeggen wat ze denken en durven dat met elkaar te delen. Kleuters zitten nog in de intuïtief-projecterende fase. Dat wil zeggen dat ze associatief denken en in verbeelding en de hele werkelijkheid symbolisch is. Voor mij een erg duidelijk uitgangspunt waarom juist filosoferen zo goed werkt bij hen.

4. Alternatieven ontwikkelen en daaruit kiezen

Voor de volgende keer wil ik bij kleuters proberen nog meer op de achtergrond te treden. Ik wil dan werken met vraag-kaartjes om op die manier de socratische vragen in te zetten en leerlingen het gesprek te laten voeren. Die kaartjes zijn dan bijvoorbeeld de ''Hoe weet je dat, Hoezo denk je dat en zou het ook anders kunnen zijn''. 

5. Uitproberen

Zoals ik hierboven heb beschreven het alternatief met de vraagkaartjes, is het voor mij ook interssant om eens een filosofisch gesprek te voeren met midden of bovenbouw leerlingen. Ik denk dat ik dan weer tot hele andere inzichten kom omdat die leerlingen al op een heel ander niveau denken.